8 Eylül 2010 Çarşamba

I have a dream. Free at last...

Hayır, bu alıntının konumuzla bi' alakası yok. Benim bi hayalim var, ama kesinlikle dünyayı değiştirecek, güzelleştirecek bi fikir değil. Kafa dengi birilerinin bu sokağa taşınmasını istiyorum.

Apartmandan, yan apartmandan, karşı apartmandan; ne zaman biri taşınsa, hayallere dalıyorum. Keşke, diyorum, böyle yaşıt birileri olan biri taşınsa. Geyik yapabilse. GNR'nin adını da duymuş olsa. Belki Don't Cry'ı bilse. Syd Barret'ı tanısa, glam nedir haberdar olsa... Ama yok. Hep 3+ çocuklu aileler taşınıyo. Kadın türbanlı oluyo, çocuğunu sokağa salıyo. Bide çocuklar hep ufak. Doğurup doğurup geliyolar anasını satiim. Lan bi durun, şu çocuklar da büyüsün, çocuklar da çevrenizdekiler de bi gün yüzü görsün. Ama yok. Akılları fikirleri oynaşta. Ben anlamıyorum.

Şu anda karşı apartmanda bi daire boş. Evet, ilan ediyorum. İsteyen varsa gelsin buraya taşınsın. Yeter lan. Tak etti lan. İndirim konusunda yardımcı olucam. 3+1 kombili.

2 yorum:

  1. ben bunu hayal bile edemiyorum o hattı çoktan geçtim sanırım ilk geldigimde arkadaşımla dışarı çıktık üzerimizde death ve chuck tişörtleriyle insanların bakışı inanılmazdı,o kadar dışlandıkı o günden sonra buralara insan taşınabilecegine inanmamaya başladım .) sen en azından hayalini kurabiliosun cok iyi .)

    YanıtlaSil
  2. Eh, hayal doyurmuyo ama ya. Sonuçta kötü çok yakında oturan bi arkadaşımla dışarı çıkamıyorum. Kızılay yarım saat. Gidiş dönüş bi saat. O zamana ben kendi kendime iyi hissederim zaten. Öyle yani, hayat zor. (:

    YanıtlaSil