Bilen bilir, benim bi babannem var. Bizim üst katta yaşıyo. Doğduğumdan beri. Bakmış bana vakt-i zamanında falan. Bi de bilen bilir, ben Kıbrıs’a gittim. Konser şeysiyle falan. Bugün de bu konseri yayınladılar demin. Babam dedi babanneni çağır, izlesin. Tamam dedim. Bi’ de mutlu oldum inceden. Çünkü benim babannem beni hiç beğenmemiştir, 4 yıldır çaldığım müzik aletinde de bi bok beceremediğimi düşünmüştür; çünkü hiç bi çal bakalım dememiştir. Bu babannem izledi ilk. Sonra kalktı ve komşusu Aysel Teyze’ye gitti. Ben böyle şeylere üzülürüm arkadaş. Nerdeyse babam kadar sakalı olan Aysel Teyze’yi bana tercih etmesi, koydu. Bidaha da bok çağırırım bişeye. Of.
Tabi bundan size ne? Ama nereye yazayım arkadaş. Feybuk’a yazayım da cümle akraba hısım ahbap mı görsün? Görmesin. Açıp burayı okuyosa da helal olsun, ne diyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder